Święty Patryk urodził się w 385 r. (według innych źródeł 389). Pochodził najprawdopodobniej z terenów dzisiejszej Walii, choć za miejsce urodzenia bywa również uważane Bannavem Taberniae na zachodnim wybrzeżu Brytanii. Z pochodzenia był Brytem. Urodził się w rodzinie kapłańskiej, był synem diakona i wnukiem kapłana. Gdy miał szesnaście lat, uprowadzono go i sprzedano w niewolę do Irlandii (mieli to zrobić Irowie), gdzie pracował jako pasterz. Podczas trwającego sześć lat pobytu, zajmował się tam poważnie sprawami wiary. Po tym okresie udało się mu uciec i przepłynąć statkiem na kontynent do Galii (Francji). Wkrótce potem przyjął święcenia kapłańskie. Kiedy zamierzał wrócić do ojczyzny, miał we śnie widzenie, w którym usłyszał wezwanie, by wrócił do Irlandii i głosił tam wiarę w Chrystusa. Patryk spędził najpierw kilka lat w klasztorze w Lerins. Do stanu kapłańskiego przygotowywał się prawdopodobnie w Galii, ucząc się od św. Hermana z Auxerre. Był też podobno bliskim krewnym św. Marcina z Tours i znajdował się pod jego duchowym wpływem. Działalność misyjną rozpoczął w 431, w 432 został biskupem. Wtedy też powrócił do Irlandii jako biskup misyjny.
Praca św. Patryka doprowadziła do ewangelizacji północnej, środkowej i zachodniej części wyspy oraz wprowadzenia zorganizowanej formy działalności kościelnej. Założył wiele kościołów, m.in. katedrę i klasztor w Armagh (444). Sam prowadził bardzo surowe życie zakonne. Jeszcze za życia zasłynął wieloma cudami, które przyczyniły się do nawrócenia Irlandczyków. Według legend przywracał wzrok ślepcom, ożywiał zmarłych i uwolnił Irlandię od plagi węży. Pod koniec życia dokonał chrztu kraju. Zmarł prawdopodobnie w 461 r. O życiu świętego dowiadujemy się z jego własnych Wyznań i Listu do Korotyka. Relikwie św. Patryka zostały zniszczone przez protestanckich Anglików.
Święty Patryk jest patronem Irlandii, w Kościele katolickim jego święto obchodzone jest 17 marca. W prawosławiu kult Św. Patryka jest mało rozpowszechniony, lecz jego liturgiczne wspomnienie w Cerkwi prawosławnej przypada na 17 lutego. W ikonografii wschodniej święty przedstawiany jest w liturgicznych biskupich szatach z siwą, spiczasto zakończoną brodą. W dłoniach trzyma biskupi pastorał a na głowie ma założoną mitrę. Niekiedy na przedstawiających go wizerunkach i ikonach znajduje się duży kamienny brytyjski krzyż. W sztuce zachodniej Patryk również przedstawiany jest w stroju biskupim. Zazwyczaj jego atrybutem jest trzymany w dłoni liść koniczyny (nieoficjalny symbol Irlandii), którego miał, jak głosi legenda, użyć do objaśnienia dogmatu Trójcy Świętej podczas swej misji chrystianizacyjnej w Irlandii. Jego atrybutami są również często węże, które według innej legendy ponoć przepędził z Irlandii. Święty nazywany jest apostołem Irlandii. Jego postać została spopularyzowana w USA przez irlandzkich emigrantów.
Dzień Świętego Patryka (ang. Saint Patrick's Day, irl. Lá 'le Pádraig lub Lá Fhéile Pádraig) to irlandzkie święto narodowe obchodzone 17 marca. Święto obchodzone jest również poza Irlandią, także w Polsce, co jest związane zarówno z popularnością kultury celtyckiej, jak również pewnymi podobieństwami kulturowymi społeczności. W innych krajach święto to objawia się przede wszystkim serwowaniem tradycyjnego, irlandzkiego "zielonego" piwa oraz pokazami irlandzkich tańców i muzyki. Dzień Świętego Patryka jest dniem radosnym i wolnym od pracy. Irlandczycy w wielu miastach organizują festyny i uliczne pochody, w których dominuje kolor zielony - symbolizujący koniczynę, przypisywaną tradycyjnie świętemu Patrykowi. Stąd również określenie Irlandii jako "Zielonych Wysp".
Patryk nie był pierwszym misjonarzem krzewiącym chrześcijaństwo w Irlandii, jednak to legendy o nim są żywe do dziś. Według podań, w początku V w., nastoletni wówczas Patryk został porwany przez piratów i wywieziony jako niewolnik na wyspy Irlandii, skąd udało mu się jednak uciec i powrócić do rodzinnych stron w Brytanii. Niedługo potem jednak, skłoniony proroczymi objawieniami, powrócił w celu chrystianizacji tego pogańskiego kraju. Z pomocą koniczyny tłumaczyć miał istnienie Trójcy Świętej, przez co stała się ona powszechnie uważana za symbol tego kraju. Według legend przywracał wzrok ślepcom, ożywiał zmarłych, a kraj uwolnił od plagi węży, które symbolizować miały również zło. Pod koniec życia dokonał chrztu kraju.
Źródło: WIKIPEDIA
|
Jeśli chodzi o wczesnochrześcijańskich świętych, to wszelkie legendy na ich temat należy traktować z przymrużeniem oka, gdyż elementy pogańskie łaczą się w nich z tradycją chrześcijańską i tylko od naszej interpretacji zależy co chcemy w nich znaleźć i znajdziemy. to nie przypadek że pewne motywy ze średniowiecznych hagiografii powtarzają się w różnych częściach Europy, wiadomo że kronikarze pracowali wtedy na zlecenie (teraz zresztą też, czasy się zmieniają, ale ludzie niekoniecznie...:) ) i do kanonu, jaki znali dodawali lokalne szczegóły i powstawała nowa legenda. a Patrykowi Irlandia dziękuje za to, że wypędził węże, ale zostawił pszczoły :)
|